In de gehaastheid van het bestaan is het een verademing om in alle rust, in het tempo van je eigen lichaam, langs mensen en landschappen te trekken.
Al wandelend ben je intenser bezig met wat je onderweg ziet.
Wandelen maakt beschouwingen in je wakker, die in het drukke leven van alledag niet gauw zomaar naar boven komen.
Wandelen leidt zo tot bezinnen.
Wandelen wordt pelgrimeren wanneer men trekt langs & naar oorden die vanouds als heilige plekken worden geëerd en in stand gehouden.
Het onderweg zijn is alleen al waardevol, maar een pelgrimstocht heeft ook een doel.
Bovenstaande tekst is niet van mijzelf, maar heb ik ergens op internet gevonden.
In deze uitleg schuilt mijn motivatie om met het Jacobspad te beginnen.
Leven & Meer 