24 Februari 2014
Vanmorgen gaan we eerst richting halfweg met 2 auto’s. Ik rij voorop. Bolt gaat ook weer een dag mee.
Onderweg komen we langs landgoed de Havixhorst en ooievaarsstation “de lokkerij”. Daar raak ik wat in de war. We vragen de weg. We blijken in de buurt te zitten. We zien de eerste nesten met ooievaars al in het landschap.
Bij restaurant “de vergulde ros” zetten we mama’s auto neer om met die van mij naar Hees te gaan waar we de vorige keer met de wandeling waren gestopt.
We lopen een stuk door het open veld en dan zo het bos in van boswachterij Ruinen. We wandelen daar gelijk tegen een prachtige kudde schapen op. Ze doen me denken aan het standbeeld in Ruinen van Bram de ram. Al eeuwen lopen hier kuddes rond. Zo symbolisch. Voor ons graasden ze hier al en na ons gaat dat ook gewoon door.
We boffen met het weer vandaag. Jas open, Jas uit, zweten geblazen. Het lijkt wel lente.
Na een spoorwegovergang en langs manege Zoer worden we via een pad van de weg afgeleid over 4 opstapjes. Mijn stijve rug/lichaam had moeite om over de opstapjes heen te komen. Ook wat angstig geef ik toe dat het me in de rug schiet. Mama ging het wat makkelijker af. Bij de laatste “gleed” ze heel soepeltjes onder het prikkeldraad door. Dat leek heel grappig. We schieten in de lach. De (bijna) 42 jarige heeft een lichaam van een stijve hark en de (bijna) 60 jarige is nog zo lenig en soepel als een panter. Toch zijn mijn rugklachten niet zo lachwekkend, maar ik probeer er het beste van te maken. Met wilskracht kom je een heel eind.
We lopen langs de Noorderkanaalweg. Een lange, lange tippel in de warmte. pfff… Bij de ossesluis gaan we lekker op een bankje zitten. In de Wijk komen we gelijk al ooievaars tegen. Ze lopen gewoon in het veld en op het land. Heel dichtbij.
Op de Oosterwijkerweg broeden ze. Grote nesten in de bomen en veel ooievaars zijn met zijn 2-en. De ooievaar is een monogaam dier. Ik dacht altijd dat ze ook een paar voor het leven vormen, maar dat is niet zo. In de dorpsstraat drinken we koffie bij een café. De dame achter de bar wist ons te vertellen dat ooievaars ook veel overlast geven. Vooral de grote plakkaten poep zijn de inwoners wel eens zat. De ontlasting kan de lak van je auto afbijten.
Door de wijk heen lopen we bij een prachtig huis langs. Vroeger woonde hier de machtige en rijke familie de Vos – van Steenwijk.
Uiteindelijk lopen we over het riviertje de Reest. Grensrivier tussen Drenthe en Overijssel en komen zo weer bij onze auto uit.
Thuis lekker nagenieten met pizza. We hebben weer een gezellige en sportieve dag achter de rug.
5 februari 2015 om 21:18
Lieve Mirjam, wat leuk om je blog te lezen…alles is verrassend… visitekaartjes…de foto’s…het schrijven, knap gedaan!! liefs,mama
LikeLike