Onze 1e dag pelgrimeren vorige week Maandag was eigenlijk een reisdag. Evengoed onderweg zijn. We hoopten voor de avond in Kevelaer aan te komen. Dus met de auto naar Lent, trein naar Nijmegen, bus naar Kleve en dan de trein naar Kevelaer. Mijn moeder was tegen 13 uur bij mij. Het is altijd een heel geregel m.b.t. de kinderen als ik weg ga. Maar mijn man red zich er prima mee en dan boffen we nog met een lieve oppasmoeder en buuv.
De reis ging voorspoedig tot Nijmegen. We stonden met een aantal anderen te wachten op de bus naar Duitsland. Bleek de bus te zijn geweest zonder dat wij het allemaal hadden gezien. En die bus kwam 1 keer per uur. Wat een tegenvaller. We maakten van de nood een deugt en zijn lekker aan de doner kebab gegaan. Het heeft die hele maandag geregend. Het leek wel 1 grote bui. Uiteindelijk liepen we net voor 19 uur Kevelaer in. Ik hoopte dat we de kaarsenceremonie nog konden meemaken.
Op dat moment belde er me iemand met een Duits nummer. Ik was al een paar keer gebeld onderweg dus ik nam een beetje geïrriteerd op met “Hallo”? Ik dacht nog “blijft iedereen me nou bellen deze week”? Het was de dame van het Priesterhuis, of we nog kwamen vandaag. Jazeker! Ze dacht dat we rond 16 uur bij haar zouden zijn. Misverstand in het Duits denk ik. Of we zo snel mogelijk konden komen want ze was bijna vrij?! Oké, dan maar niet naar de kaarsenceremonie. Bij de ingang bleek ze niet al te vriendelijk. M.a.w. zoek het zelf maar uit. Ik vroeg zo beleefd mogelijk waar onze kamer was en het ontbijt morgen. Ze snauwde me af. Mijn moeder en ik konden niet meer eten nu! Dat bedoelde ik niet. Het ontbijt? Frühstück? Het luik ging weer dicht, ik zag haar achter haar computer kruipen en haar oordopjes van de i Pod weer indoen. En daar sta je dan met je goede gedrag. Een beetje een vervelende smaak in de mond. We lieten ons er echter niet door uit het veld slaan. Daar was het gebouw waar we mochten overnachten te mooi voor. En ik zal je zeggen dat dit onze enige vervelende ervaring was met andere mensen deze week.
Wat sliepen we op een prachtige kamer! We waren dankbaar.
We zijn zo snel mogelijk met de paraplu Kevelaer ingegaan. De kaarsenceremonie bleek helemaal niet plaats te vinden, maar we zagen wel allemaal mensen naar de Mariabasiliek gaan. Zou daar nog een dienst zijn? Het bleek een bedevaart groep uit Bergen op Zoom. We hebben een stuk van de eredienst meegemaakt. Deze groep verbleef ook in het priesterhuis.
Daarna op zoek naar koffie met kuchen. Deze keer namen we “donauwelle”. Een cakebeslag, met kersen, botercreme en chocolade. Verrukkelijk. 🙂
Genoten hebben we nog die avond. We zijn op onderzoek uit gegaan in het priesterhuis. Wat een bijzonder gebouw! Wat een mooie kunst en alles zo goed verzorgd en onderhouden. Vanaf morgen gaan we wandelen…..
28 augustus 2015 om 15:42
Ja lieve schat, nou zit ik vol spanning op de rest te wachten? Of zijn jullie heel de week in bed blijven liggen omdat het maar bleef regenen? Liefs Cootje XX
LikeLike