Een prachtig gedicht wat een kennis voorlas aan het einde van een vergadering afgelopen Dinsdag. Het sprak me aan en raakte me. Er is veel verdriet in de wereld. Omwille van ziekte/gezondheid, vluchten, zoeken naar vrijheid, oorlog, sterven. 😦 Ik hoop dat onderstaand gedicht/gebed ook iets voor jou kan betekenen.
Mijn vleugels
God, leer mij mijn vleugels gebruiken
Als ik mij in de diepte bevind.
Help mij om naar boven te stijgen
Zodat mijn geloof het toch wint!
Bevrijd mij van angst voor de feiten
Waardoor mijn bestaan lijkt bepaald.
Leer mij naar uw horizon kijken
Van waaruit uw licht mij bestraalt.
Dan zal ik mijn kracht nooit verliezen,
Al weet ik mij nog zo beknot.
’t Geloof geeft mij adelaarsvleugels
en tart elke speling van het lot.
God, blijf met uw liefde in mij werken,
bepaal mij bij uw perspectief,
zodat ik verruimd en verademd
uw zuivere luchten doorklief!
Gedicht van Truus van der Roest
Uit ‘ dichtbij de bron’.
Leven & Meer 