Soms is loslaten eng.
Je weet niet.
Waar je terecht komt.
Je hebt er geen grip op.
Je ziet het niet.
Maar blijven hangen.
Blijven hopen op verlichting.
Er zelfs naar verlangen.
Zal niet helpen in de juiste richting.
Soms is loslaten beter.
Met beide benen op de grond.
En de wind in je rug.
Zonder te vergeten waar je stond.
(Geen idee wie dit heeft geschreven. Ik kreeg een kaart van iemand en daar stond deze tekst op). Mooi en bemoedigend.
Leven & Meer 