Een aantal jaren geleden ben ik begonnen boeken te kopen van Anselm Grun. Het 1e boek wat ik van hem kocht is bovenstaande.
Geschreven door hem en Petra Altman. De monnik en de journalist kijken in elkaars wereld. Leven ze in een kloosterorde in een eigen wereld? Kunnen wij in “onze” wereld ook regels en ervaringen toepassen om meer in harmonie te zijn met onszelf?
Een heel interessant boek, met daadwerkelijk goede tips en prachtige foto’s.
Zoals ik al schreef in een eerder blog over het klooster, heb ik de tijd daar ook besteed aan het onder de loep nemen van al mijn activiteiten. In onderstaand boekje heeft de schrijfster er een hoofdstuk aan gewijd. Snoeitijd noemt ze dat.
Ze schrijft het volgende (citaat):
Je kunt het leven vergelijken met een tuin. Alles wat je aan activiteiten in de aarde van je bestaan poot, groeit en komt op. Als je deze activiteiten nooit snoeit, krijg je vanzelf een volle, weelderige tuin. Voor je het weet, is er geen plekje meer beschikbaar om even rustig te mijmeren of iets nieuws te laten groeien.
Ik vind dat een heel inspirerende vergelijking. Ik ben namelijk nogal van de “ja, leuk, doe ik, wil ik wel!”. En dan zit je al heel snel aan een volle, weelderige tuin. Mijn rug zit me al jaren nogal dwars, maar een positieve bijwerking is dat ik automatisch ben gaan snoeien. Ik kan het gewoon allemaal niet meer. Toch is het heel goed om 1 keer per jaar eens op papier te zetten wat je allemaal doet en hoeveel tijd je over houdt.
Mirjam v/d Vegt geeft je tips voor een snoeiplan.
Maak een lijst van al je activiteiten. Slapen, eten, reistijd, tijd voor de kinderen, (vrijwillig)werk, sociale contacten.
Zet achter al je activiteiten hoeveel uur je daar per week aan kwijt bent en tel het aantal uren op. In een week zit 168 uur.
Kijk ook eens naar je prioriteiten. Hoeveel uren wil je minimaal besteden per week aan bijvoorbeeld, je gezin, geloof, werk, huishouding, vrienden, slapen, sporten.
Wat niet binnen je uren en prioriteiten past, staat op de nominatie om gesnoeid te worden. Snoeien doet pijn. Een mens kan simpelweg niet alles.
Het veelbelovende is echter dat er soms wat nieuws voor in de plaats kan komen.
Bijzonder boek gelezen op aanraden van een collega. Geschreven door Todd Burpo (vader van de jongen waar dit boek over gaat).
‘Weet je nog hoe het in het ziekenhuis was, Colton?’ vroeg Sonja. ‘Ja, mama, dat weet ik nog,’ zei hij. ‘Daar hebben de engelen voor me gezongen.’ Wanneer Colton Burpo ternauwernood een zware operatie overleeft, is de familie dolgelukkig. Groot is hun verbazing als hij maanden later begint te vertellen over de tijd die hij in de hemel heeft doorgebracht: dat hij zijn zusje, van wie het leven na twee maanden eindigde in een miskraam en over wie nooit werd gesproken, heeft gezien. Ook heeft hij zijn overgrootvader en zelfs Jezus ontmoet. (Dit is een samenvatting gevonden op bol.com).
Ikzelf vond het een toegankelijk, makkelijk te lezen boek. Feitelijk bekijk je door de ogen van een kind het christelijk geloof. Dit heeft me geraakt. Wij “grote” mensen bekijken alles zo verstandelijk. Eerst zien dan geloven….
Echter zoals mijn schoonmoeder altijd zegt. “Probeer te geloven als een kind”. Dat vind ik nog steeds een goede raad. Want alleen als ik al kijk en nadenk over de seizoenen en nu aan de zee weer het systeem zie van eb en vloed, dat gaat mijn verstand te boven. Er is meer tussen hemel en aarde dan wij kunnen vermoeden denk ik.
Ik heb al een tijd geen blog geschreven over boeken & lezen. Het lijkt misschien of ik dan niet lees, maar niets is minder waar. Als ik alle boeken die ik lees op mijn blog zou beschrijven werd het meer een leesblog als een wandelblog. 🙂
Ik raad jullie in deze blog een hele serie aan. Scheelt weer.
Begin vorig jaar werden J.D. Robb haar boeken voor het eerst in het Nederlands uitgegeven. En wat bleek? Het was een pseudoniem van de romantische Nora Roberts die ik ook lees. Ik was blij verrast. Jaren geleden had ze deze boeken al geschreven. Spannende en sexy verhalen.
Vanaf dag 1 was ik verslaafd. Er zijn nu 9 boeken vertaald. Ik heb ze allemaal gelezen en herlezen. De titels…..
*Vermoord Naakt
*Vermoorde reputaties
*Vermoorde schoonheid
*Vermoord in extase
*Plechtig vermoord
*Vermoord uit wraak
*Vermoorde Liefde
*Vermoorde harten
*Explosief vermoord
Ze heeft in deze serie ook 6 korte verhalen (novelles) geschreven. Voor de vakantie heb ik die op mijn e-reader gezet. Ik heb moeite om er vanaf te blijven.
Ik raad je aan om deel 1 eens te proberen als je van spanning, moord en romantiek houd. Een leuke bijkomstigheid is dat de verhalen zich afspelen in de toekomst. Veel leesplezier!!
Al heel wat jaartjes lees ik de boeken van Anselm Grun. Hij is een Duitse Benedictijnerpater en schrijver van spirituele boeken. Zijn manier van schrijven en geloven vind ik boeiend. In onderstaand boekje staan verschillende soorten gebeden. Gebeden van het hart, zegenbeden, gebeden voor de cyclus van het jaar, gebeden van de stilte en gebeden zonder woorden. Ik blader het af en toe in de vroege ochtend of late avond door. Onderstaand gebed spreekt me aan. Ik steek een kaars aan. Ik ben alleen, spreek het gebed uit en probeer in de stilte te komen.
Goede God,
Ik voel vaak dat ik steeds maar bezig blijf met mezelf.
En hoe krampachtig ik vasthoud aan mezelf.
Bij veel wat ik doe, vraag ik me af of het ook goed genoeg is.
Wanneer ik bid denk ik aan de talloze dingen die ik nog moet doen.
Ik zou mezelf tijdens het bidden zo graag simpelweg loslaten.
Eenvoudigweg alleen maar bij U zijn.
Uw aanwezigheid voelen.
Ik wil bevrijd worden van de ziekelijke neiging om alles op mijzelf te betrekken
En alles te beoordelen.
Laat mij er simpelweg zijn,
zonder erover na te denken hoe ver ik al ben op weg naar U toe.
Ik wil mijzelf tijdens het bidden tot U kunnen vergeten, opdat alleen nog maar uw aanwezigheid telt.
Ik vraag aan U of ik in staat mag zijn om alles wat mij bezighoudt,
al mijn beoordelende gedachten en mijzelf los te laten, terwijl ik naar U kijk.
Ik heb het besef dat dit vergeten van mijzelf mij bevrijdt.
Opdat uw liefde de eigenlijke werkelijkheid wordt waar het om gaat.
Amen.
In 2013 heb ik dit inspiratieboek gekocht en ik moet zeggen je krijgt zin om je rugzak te pakken, wandelschoenen aan en lopen maar….
Er staan allerlei verhalen in van mensen die de tocht naar Santiago hebben gelopen met verschillende redenen. Er staan mooie spreuken, quotes en gedichten in.
Het werkt verder vanuit 7 thema’s. Vanaf 1. “de beslissing“: waarom ga je? Hoe komt je besluit tot stand? tot aan 7.”de terugkeer”; de camino laat je niet onbewogen, je keert terug als een heel ander mens.
Een echte aanrader!
Vorige week heb ik een heerlijk boek van Nora Roberts gelezen. Ik zag hem bij de bib liggen en de beschrijving van het boek op de achterkant sprak me gelijk aan. Het bleek een hele fijne roman te zijn. Een paar avonden lekker vroeg naar boven in mijn bed liggen lezen. Het boek is in Juli 2014 in het Nederlands vertaald.
Het gaat erover dat Max Nouvelle het hoofd is van een gezin van illusionisten en juwelendieven dat bestaat uit zijn vrouw Lily, zijn koppige dochter Roxanne en Luke, hun geadopteerde zoon. Ze werken geweldig samen in spectaculaire shows en aan ingenieuze diefstallen. Als kinderen zaten Roxy en Luke elkaar constant dwars, maar inmiddels beseffen ze dat ze een diepe liefde voor elkaar voelen. Wanneer Luke wordt ingehaald door geheimen uit zijn jeugd, moeten ze alles wat ze liefhebben beschermen met de spectaculairste show van hun leven.
Zoals ik bovenaan in de pagina boeken/lezen al heb geschreven, hou ik van de boeken van Santa Montefiore. Haar boek “De dochter van de imker” kwam in April in de winkel maar ik had nog veel boeken die meer prio hadden.
In de herfstvakantie ben ik er pas aan toe gekomen. Geleend van de bibliotheek heb ik er voor het open haardje met een glas prosecco een aantal hele fijne uren mee doorgebracht.
Het gaat over:
1937. De jonge Grace Hamblin trouwt met haar jeugdliefde Freddie. Intussen droomt ze heimelijk van de knappe aristocraat Rufus, maar ze weet dat hij nooit de hare zal zijn. Als Freddie acht jaar later uit de oorlog terugkeert als een gebroken man die bovendien een groot geheim met zich meedraagt, is er van hun huwelijk weinig meer over.
1973. Trixie Valentine is verliefd op Jasper, zanger van een Britse rockband die de zomer doorbrengt op het kleine eilandje bij de kust van Cape Cod waar Trixie is opgegroeid. Gefrustreerd door haar beschermde, geïsoleerde jeugd vat Trixie het plan op er met hem vandoor te gaan. Ze wil niet worden als haar moeder Grace, die duidelijk niet gelukkig is in haar huwelijk en zich uitleeft in bijen houden en het aanleggen van tuinen voor de rijkere eilandbewoners. Trixie begrijpt niets van haar moeders obsessie met bijen en verlangt naar een groots en meeslepend leven. Dan ontdekt ze dat de zwijgzame Grace een intrigerend maar pijnlijk verleden met zich meedraagt…
En wat nou zo fijn is….haar nieuwste boek is net uit…..”De witte duif” en ik heb niet zo heel veel boeken meer dit keer met een prio label.
Leven & Meer 