Na een tijd van droogte werden we in Drenthe getrakteerd op een korte periode met flinke buien. Uit mijn werk vielen ze me opeens op. Zomaar stonden ze er. Een groep geschubte inktzwammen. Geen tijd om er wat mee te doen. Met die gedachte ben ik er een aantal keren langs gereden. Tot ik me bedacht bewust tijd te nemen om voor mijn werk aan even te stoppen om ze te bewonderen en te fotograferen. Een fijne ervaring was dat. Het voordeel van ’s avonds vroeg op bed liggen vanwege mijn rug is dat ik meer over deze zwammen te weten kon komen.
Geschubte inktzwammen dus. Vanaf Juli – Oktober is deze zwam te vinden op pas omgewerkte akkers, weilanden, parken en wegbermen. Een jonge geschubde inktzwam kun je goed eten. Evengoed wordt er in veel landen uit de oudere exemplaren die al vervloeien een soepje bereid. Dit soepje schijnt tot voedselvergiftiging te kunnen leiden. Vroeger ving men het zwarte vocht van de rand op, enkele druppels Arabische gom erbij en je hebt bruikbare inkt.
Leuke weetjes allemaal. Toch eet ik zelf niet zomaar paddenstoelen uit de natuur. Ik ben te bang dat er een giftig exemplaar bij zit.
Weten jullie nog meer bijzonderheden over deze zwam?