Adventskalender

Het gebruik van een adventskalender is een traditie die stamt uit de 19e eeuw. Het is een hulpmiddel om in de adventstijd in huiselijke kring toe te leven naar Kerst, een belangrijk christelijk feest. De adventskalender traditie is van oudsher in Duitsland en Oostenrijk het sterkst aanwezig.

De kalenders worden geproduceerd in verschillende vormen en maten. Ze bevatten luikjes waarvan er vanaf 1 Decemebr elke dag een wordt geopend. Meestal kan er in de vakjes chocola of een andere lekkernij worden gevonden voor kinderen. Er zijn ook kalenders die zich meer op volwassenen richten, de vakjes kunnen dan voorzien zijn van een tekst uit de bijbel, spreuken of foto’s. Alle uitvoeringen hebben gemeen dat ze de resterende dagen tot Kerstmis aftellen, meestal zijn dat er 24. In die zin heeft de adventskalender dezelfde functie als de adventskrans/kaarsen. De adventsperiode begint officieel op de 1e zondag na 30 november en eindigt op 24 december bij het avondgebed.

De laatste jaren heeft de adventskalender zich verspreid over een groot aantal christelijke landen.

Op 1 December kregen onze kinderen ook een adventskalender in de schoen. Dat is 1 van het soort met chocolaatjes. Het blijft een feestje om er elke dag zo’n chocolaatje uit te peuteren. Ik kreeg zelf vroeger ook adventskalenders, speciaal door mijn oma uit Duitsland gehaald. Ik herinner me nog heel goed dat ik op een keer een sneeuwwitje adventskalender kreeg. Er zat geen snoep in, maar allemaal kleine figuurtjes uit het sprookje. Ik vond het zo spannend elke dag en magisch. De goede dingen uit je jeugd geef je weer door aan je eigen kroost. Evengoed is een adventskalender niet leeftijdsgebonden (gelukkig). Ik kreeg er dit jaar 1 kado met stukjes marsepein erin van een lieve vriendin.

 

Advertentie

Muziek

In mijn muzieklijst staat al een nummer van Lindsey Stirling. Een heel begaafde violiste en danseres. Ik kan haar niet anders omschrijven als petite. Maar zo’n grote uitstraling!

Het nummer Hallelujah, past goed bij deze tijd. Ze heeft het incognito opgenomen in de metro. Er is een indrukwekkend verschil waar te nemen in haar optreden daar of in uitverkochte zalen. Hoe bijzonder kan het gewone zijn ……..

 

Eikengallen

 

In het bos kwam ik afgelopen week opeens deze eigenaardige, wonderlijke balletjes tegen. Wat hebben ze met elkaar gemeen?

Ze zitten allemaal vastgeplakt op een eikenblad.

Ik ben gaan speuren op internet en het blijken “eikengallen” te zijn. Nooit van deze naam gehoord? Ik ook niet. 🙂

Een gal is een abnormale groei die door een gastheer wordt geproduceerd in reactie op de aanwezigheid van een ander organisme. Met andere woorden, in dat bolletje zit een insect en in dit geval een larve van een galwesp. De wesp legt haar eieren in de plant. De gal, waarvan de vorm specifiek is voor een bepaalde parasiet, dient als behuizing en voedsel voor de larve.

Aanvulling van bloglezer Andrys:

Uit de galappels van eikenbladeren werd in het verleden inkt gemaakt door toevoeging van ijzer(II)sulfaat. Deze techniek was al bekend in de Romeinse tijd. De galappels bevatten veel looizuur dat een verbinding maakt met ijzer(II)sulfaat. Deze verbinding is in het begin kleurloos, maar wordt zwart door blootstelling aan de lucht (oxidatie tot ijzer(III)sulfaat). In oude inkten werd daarom een extra kleurstof toegevoegd, een extract van blauwhout, zodat tijdens het schrijven de letters ook leesbaar waren. Deze kleurstof is niet lichtecht en verdwijnt dan ook op den duur. De galinkt is zuur en tast op termijn het papier aan. Dit verschijnsel wordt inktvraat genoemd, die vooral ernstig is als er dik met inkt geschreven is. Bovendien verkleurt de inkt na verloop van eeuwen tot bruin.

Weer wat geleerd……

 

 

Cookie dough milkshake

Een tijd geleden dat ik een recept poste. 🙂

Vorige week had ik een rustige week, dus gezellig aan de nieuwe recepten.

Met onze 3 groeiende en veel energie verbruikende kinders is af en toe een calorie boost niet zo gek. Vervelend dat ik dan ook “moet” mee eten.

Voor 4 personen. Nagerecht

Ingrediënten:

250 ml. slagroom

100 gr. pure chocolade

500 ml. halfvolle melk

500 ml. cookie dough ijs.

30 gr. suiker.

Bereiding:

Klop de slagroom stijf. Voeg als de room bijna stijf is de suiker toe.

Smelt 80 gr. chocolade au-bain marie.

Doe de melk en het ijs in de blender en mix tot een milkshake.

Verdeel de gesmolten chocolade over de binnenkant van 4 glazen als decoratie. Schenk de milkshake in de glazen. Verdeel  de slagroom erover. Schaaf met een dunschiller de rest van de chocolade over de slagroom. Serveer en eet direct.

Paddenstoelen

Ik heb me deze Herfst zo rijk gevoeld door alle paddenstoelen die ik tegen ben gekomen.

Een explosie leek het wel. Des te meer ik er op lette, des te meer ik er zag. En al die verschillende soorten. Kleine ieniemienie tot hele volkeren bij elkaar. Wonderlijk!

Hieronder een compilatie.

 

 

Levensparels

Achttien parels in je hand. Voel ze in je hand, laat ze 1 voor 1 tussen je vingers door gaan. Als je dat doet, kom je tot rust. Je komt dichter bij jezelf en dichter bij God. Je staat even stil, weg uit de drukte van elke dag. In zo’n moment van stilte kan je ontspannen. Je concentreren op wat echt van waarde is. Op wie je bent of wie je wilt zijn. Als je vingers de parels raken worden je adem en hartslag rustiger. Je komt in een ander ritme. Een ritme waarin ruimte ontstaat voor ontmoeting met God, jezelf, de ander en daarmee de wereld om je heen.

(tekst en foto zijn van JOP, jeugdorganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland. http://www.jop.nl)

Gedurende de Veertig dagen tijd is er in de kerk waar ik bij aangesloten ben een avondgebed op Donderdag. Ik ga daar altijd graag heen. Een half uurtje met overeenkomsten rond de Vesperdiensten in het klooster.

Dit jaar worden de levensparels als “houvast” gebruikt. Met deze parels moet je niets. Je hoeft geen ritueel te volgen, er zijn geen regels voor gebruik. Je kunt de levensparels gebruiken om je te bezinnen, te bidden, te vieren, stil te staan, in beweging te komen. De parels hebben verschillende kleuren en maten en elk een eigen betekenis. Als je de parels gaat gebruiken, zal er als vanzelf een betekenis ontstaan die bij jou past.

Wandelen & De Graanrepubliek

Afgelopen week zijn mijn moeder en ik gestart met 1 van de vele wandelingen die uitgezet zijn door “Waddenwandelen”. 1200 kilometer aan wandelmogelijkheden dichtbij het wad. Er bestaat zelfs een app. Wij hebben gekozen voor een gedeelte van de wandeling “De Graanrepubliek”. Het landschap maakt de geschiedenis tastbaar: de rijkdom van de herenboeren, de graanbaronnen en het harde leven van de boerenarbeiders en -meiden.. Echter….

Er bleek een stormachtige dag met veel (mot)regen te zijn voorspeld. Evengoed toch de stoute schoenen aangetrokken en op naar Bad Nieuweschans. De plaats dichtbij Duitsland is natuurlijk heel bekend om zijn bronnenbad en aldaar in de brasserie hebben we een flinke bui laten overtrekken onder het genot van koffie met hun bekende worteltjestaart.

Maar even door de zure appel heen bijten. Gelijk al wat verkeerd gelopen. Ik ging ervan uit dat het station dichtbij het kuuroord zat. Het leverde echter wel bijzondere plekjes en gebouwen op.

Met de auto naar het station en daar zien we al duidelijk aangegeven waar we moeten beginnen. Je kan evengoed ook zelf een route maken. Het hele wandelnetwerk hangt van knooppunten aan elkaar, net zoals veel fietsroutes zijn opgebouwd.

We lopen richting Nieuwstatenzijl, langs de Westerwoldsche Aa. Een oud riviertje nabij Westerwolde dat richting de Dollard stroomt en deels rijksgrens is.

Via een pad vol “Grunniger klaai” lopen we vol tegen de wind en regen door de velden.

We passen het pad wat aan, want we willen langs een aantal prachtig uitziende herenboerderijen lopen.

Vervolgens snijden we een stuk van de route af, want 18 kilometer is vandaag voor mijn lichaam teveel van het goede. Een mens moet zijn beperkingen toegeven. We eten in Drieborg onze meegebrachte lunch zonder regen! Daarna via Nieuw Beerta i.p.v. er omheen. Hier staan ook imposante boerderijen. De klei ligt er kaal en donker bij. De landerijen zullen in de Zomer een hele andere uitstraling hebben. Het graan vermaalt men niet meer tot broodmeel, maar wordt verkocht als veevoer. Het stro wordt tot grote balen geperst. Via een lange weg terug richting Nieuweschans. Dat laatste stuk een beetje saai. Veel regen en storm. Mijn moeder had regelmatig ruzie met haar paraplu. Toch kijkt ze wel heel gelukkig. 🙂

Spreuk

Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.

 

Aswoensdag vandaag. Dus een bijpassende spreuk/tekst. Ikzelf ben door mijn ongelovige opvoeding niet sterk in allerlei bijbelcitaten of waar ik ze kan vinden. Vanmorgen dus maar eens in de bijbel gedoken en tot mijn verbazing staat bovenstaande tekst in Genesis in het gedeelte van de zondeval (Genesis 3:19.)

Een krachtige tekst. Een tekst waarmee God de straf over de zonde van Adam aankondigde. Een tekst die onze vergankelijkheid aangeeft. Dood. Het lichaam wordt begraven of gecremeerd. Het wordt vernietigd, het vergaat tot stof. Wat overblijft is dezelfde levenloze materie die God gebruikte om er Zijn levensadem in te blazen. Wonderlijk.

Als je meer wilt weten over de betekenis van Aswoensdag en wat het voor mij betekend: zoek dan via de tool aan de rechterkant van mijn blog (onder de instagramfoto’s) op Aswoensdag. Vorig jaar heb ik er een blog over geschreven.

Pannenkoeken dag

Trek in pannenkoeken? Vandaag is er een goede reden om onbeperkt pannenkoeken te eten. Het is Pannenkoekendag!

Pannenkoekdag valt op de dinsdag voor Aswoensdag (1 Maart 2017.) In Engelstalige landen is het een gevestigde Christelijke traditie en heet de dag “Pancake day“ of “Fat Tuesday“. In Duitsland, Oostenrijk en Slovenie eet men veel gebak en wordt de dag “Faschingsdienstag” genoemd.

Pannenkoekendag is de dag voor de vastenperiode die op Aswoensdag begint. Tijdens het vasten was het niet toegestaan om melk, vetten en eieren te eten. Het is zonde deze ingrediënten weg te gooien. En laten het nou net de ingrediënten zijn waar je van die heerlijke pannenkoeken mee maakt!

In de kerkgemeente waar ik lid ben is het inmiddels heel gewoon om de dag voor Aswoensdag samen te komen met de kinderen om onbeperkt pannenkoeken te eten. En dat is dus precies wat ik ga doen vanavond. 🙂 De opbrengst van de vrijwillige bijdrage gaat naar de plaatselijke voedselbank.

(Informatie http://www.iday.nl)

Maastricht

2 September 2016

Na een zweterige nacht in de Stayokay te Maastricht staan we vroeg op om te ontbijten. We hebben fietsen gehuurd. Er wordt vandaag niet veel gewandeld dus. We willen vanmorgen beginnen met een dienst in de basiliek op het Onze Lieve Vrouwenplein. Gisteren hebben we de basiliek al rustig bekeken. Opvallend van een afstand gezien zijn de 2 smalle ronde torentjes. Deze kerk stamt grotendeels uit de 12e eeuw. Je komt binnen via de Merodekapel, waar zich het bijzondere beeld van de “Onze Lieve Vrouwe Sterre der Zee” bevindt.

Na de dienst stappen we weer op de fiets om Maastricht en omgeving te leren kennen. We fietsen richting de St. Pietersberg en beklimmen hem. Hier komen allemaal wandelpaden samen. We hebben een prachtig uitzicht en zien in de verte wijnranken? He? Dat is interessant. Mijn moeder wil er graag naartoe. Dus de berg weer af en richting de wijngaarden van de Apostelhoeve. http://www.apostelhoeve.nl

Ik waan me in mijn geliefde Frankrijk.

Een stuk verder komen we (lopend, ik heb het zweet al op de rug staan) via de Cannerberg, de poort naar een groeve (Jezuïetenberg) en een voormalig hoofdkwartier van de NATO uit bij Chateau Neercanne. Zo mooi! Luxe uitstraling. Wit linnen gedekte tafels, parasolletjes, bubbels. Het contrast met ons (verfomfaaid, zweterig, korte broek) kan niet groter zijn op dit moment. Toch zijn we meer dan welkom om in de tuin en het hotel te kijken en om buiten aan een tafeltje in de schaduw een heerlijk kopje koffie te drinken. Men is heel vriendelijk tegen ons. We zijn er getuige van hoe heel sjiek aangeklede gasten in het Frans welkom geheten worden voor de lunch.

We horen onder het genot van ons kopje koffie van een moeder en dochter naast ons dat in een dorp verderop (Kanne) een geweldige patissier zit. Wisten wij veel dat we toen al in België waren… Bij  bakkerij Smets kopen we 2 verrukkelijk uitziende Franse gebakjes en nemen die mee om ergens op de terugweg op te peuzelen. We crossen terug naar Maastricht en bekijken daar nog van alles. De oude stadsomwalling, de Helpoort, de Bisschopsmolen. We eindigen uiteindelijk weer bij de St. Servaas, want we willen graag de rondleiding nog doen. En dat blijkt zeker de moeite waard te zijn. Een gepassioneerde vrijwilligster laat ons van alles zien. De crypte van de H. Servatius, de schatkamer, ze neemt ons zelfs mee helemaal omhoog de klokkentoren in. Dat was een hele klim!

We fietsen richting het stadhuis en gaan bij een pizzeria op een terras zitten met een glaasje. De marktkooplui zijn druk aan het opruimen. Wij genieten van een heerlijke pizza en overnachten nog een nacht in de Stayokay om “morgen” verder te wandelen.