9 November 2014
Voordat ik meer over deze wandeldag zelf ga vertellen moet me eerst nog wat van het hart over onze overnachtingplek.
Ik mailde namelijk een paar weken geleden naar een adres van “vrienden op de fiets” die ik had uitgezocht in Lent. Tot mijn grote verbazing kreeg ik een mailtje terug dat deze persoon niet thuis was afgelopen weekend maar ze wilde ons wel graag een slaapplaats bieden. Met andere woorden, wij werden welkom geheten in een huis van een dame die we niet kennen en zij kent ons niet en toch zo’n gastvrije uitstraling! Mijn moeder en ik vonden het fantastisch en we wilden graag van haar aanbod gebruik maken. Dit soort dingen hebben we nu al vaker meegemaakt en zoals ik al eerder schreef, je stelt je mensbeeld bij.
Dus bij dit adres eindigde zaterdag onze dag nadat we naar de najaarsbijeenkomst waren geweest. We vonden het spannend. Wat voor huis is het. Ligt de sleutel wel waar we dat hebben afgesproken? Maar dat was allemaal goed geregeld en we hebben ons welkom gevoeld bij dit overnachtingsadres. Er stond zelfs een flesje rode wijn klaar met 2 glazen. Kaarsjes aan. De huispoes er gezellig bij. Wat voel ik me toch gezegend dat we dit kunnen doen.
Na een goede nachtrust en een lekker ontbijtje wat klaarstond in de koelkast zijn we met de trein naar Arnhem gegaan. Daar begint onze wandeltocht. Echter……door niet goed lezen en aannames gelijk een heel stuk verkeerd gelopen. Hoe is het mogelijk. We zijn in de war geraakt, omdat de vorige keer het hier vol was met mensen die voor de levende standbeelden kwamen en nu geen kip te bekennen.
Bij de John Frostbrug pakten we de draad op. In de verte zien we de Eusebiuskerk liggen.
Bij Sportpark Malburgen-West zagen we mensen. Het was al 10.30 uur en we dachten aan koffie. Het viel ons tegen hoe weinig we van de route hadden gelopen door dat gezoek in Arnhem. We konden wel een oppepper gebruiken. Er moest een uitwedstrijd gevoetbald worden. We werden gastvrij onthaald, bakkie koffie voor een euro, er werd een foto van ons gemaakt en lekkere Nederlandse meezingers op de radio. Bedankt voetbalvereniging MASV! Wij konden er weer tegenaan. Een uurtje maar even flink doorlopen.
In Elden troffen we een prachtig wit kerkje aan. De Bonifatiuskerk is gebouwd in 1866, met delen uit de veertiende en vijftiende eeuw.
Elden is een oud brinkdorp dat in 1966 een wijk van Arnhem is geworden. In de tuin van de pastorie staat een van de oudste bomen van Nederland. Een plataan met een stamomtrek van 7,5 meter.
We lopen en lopen en komen dan door de Rijkerswoerdse plassen. Een heel mooi stukje natuur.
Via Elst lopen we door tal van industrieterreinen. Af en toe komen we een mooi stukje tegen, maar ach we nemen het pad voor wat ie is.
In Ressen eten we nog even wat op een bankje. Het is een warme dag. Ik heb mijn jas om mijn middel geknoopt. Maar uit de zon voel je dat het toch echt November is. Ressen heeft een klein romaans kerkje. Grotendeels uit turfsteen opgebouwd.
En zo komen we weer uit in Lent en rijden we met de auto terug richting Drenthe. In Februari gaan we 4 dagen lopen en dan komen we via Nijmegen, door Duitsland op het Jacobspad Limburg terecht.
Leven & Meer 