27 Januari 2014
De voornacht was wat onrustig. Ik had mama gisteren van alles uitgelegd over mijn nieuwe telefoon en alle bijkomende geluiden, van appjes en smsjes. Je word er helemaal gek van dus heb ik de geluidjes op stil gezet. Mama dommelde gisteravond al vrij snel in. Ik heb nog een tijdje liggen lezen via mijn e-reader. Ik schrok want opeens hoorde ik een paard. En wel heel dichtbij. Het leek net of hij naast mijn bed stond. Mama dacht na meerdere malen gehinnik dat het om binnenkomende app’s ging. Met andere woorden zet dat ding es op zacht. We kregen de slappe lach. ‘S ochtends hebben we het bewijs gezien…een echt paard en inderdaad hij stond dicht bij ons huisje.
Om 8 uur een heerlijk ontbijtje….er lag zelfs een mango bij! Tegen 9 uur namen we afscheid van Meta en haar man. De dooi had ingezet. Er was zelfs een zonnetje aan de hemel te zien. De man van Meta had ons uitgelegd hoe we weer op het Jacobspad konden komen en dat ging heel gemakkelijk. Bij schaapskooi “achter het zaand” pakten we de draad weer op en liepen al snel langs een radiotelescoop. Deze is in 1956 gebouwd en had toen de grootste doorsnee ter wereld, 25 meter. Verder over het Dwingelderveld. Het natste gebied van Europa. Er broeden tal van vogels en er groeien zeldzame planten. Hier was het nog wel glad. Oppassen geblazen! Er stond een barre wind.
We liepen door een stiltegebied. Zo stil waren wij niet (kwebbel, kwebbel). Dan linksaf verder de heide op en na een lang stuk (3.5 km.) bij schaapskooi Ruinen de heide weer af. Even verderop een info centrum. We hadden zin in een bakkie, maar het centrum was gesloten.
We lopen door het dorp Benderse en langs het Molenpad waar we ook daadwerkelijk een intacte molen tegenkomen. “De Zaandplatte” een achtkantige beltmolen.
Via het gehucht, Engeland lopen we zo Ruinen binnen en daar vinden we een heerlijke koffiestop bij Luning’s restaurant. Een tapas café en pannenkoekenboerderij. Prachtig!
We hebben het zusje van Bartje (“ik bid niet veur brune bonen”), Lammechien en Bram de ram op de foto gezet. Bram symboliseert de schaapskudden die eeuwenlang op de Drentse heidevelden graasden. Ze stonden voor een prachtige kerk. De Maria kerk, voormalig kloosterkerk met toren in Gotische stijl.
Nog 5 kilometer te gaan naar Hees. We zijn niet laat klaar, maar moeten allebei de auto’s nog halen en op huis aan.
Mama schreef in haar dagboekje. “Weer twee prachtige, witte, winterse wandeldagen beleefd! Mirjam hier kunnen we op terug kijken. Liefs Mama”
En ik kijk erop terug. Eerst door het in mijn wandeldagboek te hebben geschreven en nu door het op mijn blog te zetten. Het grappige is dat afgelopen weekend precies zo’n weekend was als vorig jaar. Nu ook zo’n 5 cm. sneeuw gevallen. Gisteren heb ik ook een hele mooie wandeling gemaakt. Sneeuw lijkt wel stilte en licht te absorberen.
Leven & Meer 