Aswoensdag

Aswoensdag is in de Christelijke traditie (Katholiek en Protestant) het begin van de 40 dagen durende Vastentijd/Voorbereidingstijd. De Aswoensdag valt altijd op de 1e Woensdag na Carnaval.

De periode loopt tot en met de Zaterdag voor Pasen, ook wel de Stille Zaterdag genoemd.

Vanaf Aswoensdag tot Pasen zijn er 46 dagen. De 6  zondagen worden niet meegerekend in het vasten. De Paaszondag is de dag van de opstanding van Jezus en daarom een feestdag.

Er wordt in de kerk een kruis met as op het voorhoofd getekend, het zogenaamde askruisje. Terwijl de priester het askruisje “zet”, zegt hij bij elk mens afzonderlijk “Gedenk, mens, dat je stof bent en tot stof zult wederkeren.”

Het gebruik van as in godsdienstige rituelen is niet nieuw. Als teken van reiniging van schuld maar ook als teken van kracht tot nieuw leven, strooiden mensen vroeger as op hun hoofd. We vinden die betekenis terug in de akkerbouw, wanneer boeren de oude stoppels van het koren op de akkers verbrandden om er de grond weer vruchtbaar mee te maken.

De as die op Aswoensdag wordt gebruikt, is het overblijfsel van verbrande ‘palmtakken’ (vaak buxustakjes), die het jaar daarvoor gebruikt werden voor de viering van Palmpasen (palmstok). As geldt van oudsher ook als teken van boetedoening en ommekeer en rouw. Het kleine ritueel wordt dus uitgevoerd ter bezinning en als uiting van boetvaardigheid. Het woord boete komt van het woord beter. Zoals we tot nu toe hebben geleefd is helemaal niet slecht, maar het zou beter kunnen. (Bron: Wikipedia.)

Zoals jullie bovenaan in mijn pagina over geloof en spiritualiteit kunnen lezen voel ik me hoewel ik Protestants ben ook aangetrokken tot sommige rituelen binnen het Katholicisme. In 2014 heb ik daarom voor het eerst een askruisje laten “zetten”. Ik ben toen naar een korte ochtenddienst/vesper in de Katholieke kerk (O.L. vrouwe ten hemelopneming) te Stadskanaal geweest. Er werd gelezen en gebeden. Heel sober allemaal. Ik vond het heel mooi.

In 2015 zijn mijn moeder en ik op Aswoensdag om 19 uur naar de Jacobskapel geweest in Nijmegen om daar Aswoensdag te beleven. Voor de dienst stonden we buiten in de kou. De buxustakjes werden verbrand in een vuurschaal en daarna met wijwater gezegend. Ik vond het heel wonderlijk allemaal. Je realiseert je je eigen sterfelijkheid. Helemaal omdat in mijn “mensenkring” iemand die ochtend was gestorven.

In 2016 ben ik naar de Jozefskathedraal in Groningen geweest. Een kerk met veel pracht en praal. Hoewel ik “grunniger” ben van oorsprong, was deze kerk onbekend voor mij. Ik vond het wederom een emotioneel ritueel.

Voor wie daar waarde aan hecht…ik wens u/je een bewuste en fijne voorbereiding naar Pasen toe!

Via kerk in actie kun je de 40 dagentijd app downloaden. Dit jaar (2017) met het thema Sterk & Dapper.

Advertentie

Lunch

In de herfstvakantie heb ik heerlijk veel boeken gelezen. Wat het onderwerp pelgrimeren betreft probeer ik ze eerst via de bib te lenen. Om alles gelijk te kopen? Niet alle boeken zijn me dat waard. Maar…

…het boek “Een wonder op je pad” (pelgrimeren naar Santiago de Compostela) van Marije de Nood koop ik zeker. Naast de verhalen over wonderervaringen op de camino en inspirerende teksten staan er ook oefeningen in om met een nieuwe blik naar je leven te kijken.

Afgelopen dinsdag heb ik een oefening uit het boek ter harte genomen. Geef je over aan een avontuur. Door mijn blog beleef ik alles opnieuw. Je gaat als het ware  op vakantie in je eigen leven. (citaat van Marije)

Ik kwam er zo achter dat ik weinig foto’s heb gemaakt van de kerken onderweg. Terwijl we eigenlijk van kerk naar kerk lopen. Wel of niet aan de apostel Jacobus gelinkt. Dus ik ging dinsdag foto’s maken in Grunningen. Ik heb me overgeven aan het toeval, het lot en wilde me vandaag niet druk maken over wat allemaal nog moest en wat nog komen ging deze week.

Ik heb foto’s gemaakt bij de St. Stephanuskerk in Noorddijk en daar een boterhammetje opgepeuzeld in een Noabertuintje.

Daarna naar Garmerwolde. Er stond een fiets voor de kerk en ik liep naar binnen. Er waren tot mijn verbazing 2 dames binnen. 1 dame poseerde in een wijd gewaad. Eerst werden er foto’s gemaakt en daarna werd er op een heel groot doek geschetst. Ik stoorde hun niet en mocht de kerk van binnen bekijken. Er waren heel veel gerestaureerde schilderingen in de kerk te vinden. Allerlei apostelen maar geen Jacobus. De stichting Groninger kerken probeert dit allemaal in stand te houden. Bijzonder!

In Thesinge kon ik 2 kerken op de foto zetten en toen ik het dorp uit reed viel mijn oog op een wegwijzer naar Santiago. Mijn moeder en ik zijn er ook langs gewandeld weet ik nog. Ik kon me niet meer herinneren of we er een foto van hadden gemaakt dus ik stapte uit de auto en voegde daad bij woord.

In de tuin was een man bladeren aan het harken. We raakten met elkaar in gesprek. Deze meneer had in  5! maanden van Uithuizen naar Santiago gelopen. Hij nodigde me uit binnen voor een bakje koffie. Heel gastvrij maar door mijn hoofd spookte van alles op dat moment. “Je gaat toch niet zomaar bij een vreemde man koffiedrinken?” “Ik kan wel vermoord worden!” Door de vele thrillers die ik heb gelezen en alle berichten in de media ben ik bang geworden. En vele mensen om mij heen ook merk ik. We leven in een angstcultuur. Maar ik zou vandaag op avontuur dus…….ik ben mee naar binnen gegaan. Meneer bleek ook een vrouw te hebben die vroeger mijn beroep (verpleegkundige) ook had uitgeoefend. Het was een hele bijzondere ontmoeting. Wat een interessante verhalen. Deze ontmoeting heeft me veel gebracht.

Om 12.30 uur zou ik lunchen met mijn moeder in Appingedam. Dat was wel weer gepland. : ) Dat hebben we gedaan in brasserie Nicolaas in de Nicolaaskerk. Deze kerk heeft ook een ander doel gekregen. Stichting NOVO werkt er samen met mensen met een beperking. Ze runnen samen een brasserie. Na de lunch weer op huis aan. Daar kwamen de kinderen weer uit school, koken, stofzuigen en de hele mikmak. Maar ik heb de hele dag een positief en fijn gevoel gehouden. Ik heb een angst overwonnen en een begin gemaakt om mijn mensbeeld bij te stellen.

Nicolaaskerk