Laat je licht maar schijnen waar geen licht meer is.
Vandaag is het 1e advent. De 1e van vier Zondagen om toe te leven naar Kerst. Het feest van de geboorte van Jezus. Ik heb hier in het verleden al een aantal blogs over geschreven. De betekenis van Advent, de adventskalender en 4 kindergedichten met foto’s. Je kunt ze vinden door aan de rechterkant onder Onderwerp Advent aan te klikken.
Ik wens je een fijne, gezegende voorbereidingstijd toe. Stilte en rust, maar ook drukte en gezelligheid. Een maand met een gouden randje.
Als ik me down, melancholiek of verdrietig voel, bekijk ik vaak foto’s. En, omdat ik me de laatste weken zo voel heb ik o.a. foto’s bekeken van de vakanties zo’n 13 jaar geleden tot nu. Wat zijn de jongens daar nog klein! En wat genieten we dan met elkaar. In de loop der jaren hebben we al veel van Frankrijk gezien. Afgelopen Herfstvakantie zijn mijn man en ik saampjes weg geweest. De kleine jongens zijn inmiddels groter gegroeid en bleven thuis. Fijn, de pubers in hun eigen habitat. 🙂 We hebben een heel stuk met de camper door de champagnestreek gereden, waar we een aantal jaren geleden met de kleine jongens ook zijn geweest.
De champagnestreek ligt in het Noorden van Frankrijk en omvat 4 departementen. Ardennes, Marne, Haut-Marne en Aube.
Het klimaat is vrij mild, onder invloed van een luchtstroom die vanaf de Atlantische Oceaan komt. De winters zijn zacht en de zomers kunnen heet zijn. Over het hele jaar genomen valt er regelmatig neerslag.
De bodem van de champagnestreek bestaat uit een dikke laag krijt met daarbovenop een dunne laag vruchtbare aarde. Die krijtlaag wordt ook gebruikt om kelders in uit te graven. Hierin kun je de champagne daarna goed bewaren omdat er wonderlijk genoeg in zo’n kelder een stabiele temperatuur en luchtvochtigheid aanwezig is. (Bron: Wikipedia).
Wij zijn via het departement Ardennes, “La champagne” binnengereden en hebben een nacht overnacht (op een gratis camperplek) in het dorp Charleville-Mezieres.
Daarna door naar Reims waar ik heel graag weer naar/in “la cathedrale des anges”, “de kathedraal van de engelen” wou. Wat mij betreft 1 van de mooiste kathedralen in Frankrijk. Ik heb er in 2016 al een blog aan gewijd. Te vinden rechts, Onderwerp. Klik op vakanties.
Enfin, na Reims door naar Epernay. Met de camper een nacht gestaan naast een kerkje (met luidende klokken) en platanen en een pleintje met een jeu de boule baan, waarop oude mannekes (urenlang) samen balletjes rolden. Franser en leuker kan bijna niet. Nou……?? Een fles champagne zou het gehele sfeertje wel ietsepietsje leuker maken.
Dus we zijn weer eens gaan kijken op de avenue de champagne. Hier steken de grote wijnhuizen elkaar de loef af met marmer en groot-groter-grootse huizen. Wat een luxe uitstraling. Franse kennissen uit Parijs zeggen dat deze avenue nog duurder is als de Champs-Elysees in Parijs, vanwege al de miljoenen flessen champagne die opgeslagen zijn in de krijtkelders onder de rue.
Uiteindelijk zijn we met een fles gekoelde bubbels terug gegaan naar de camper om daar terwijl de schemer al in viel naar de boulende mannekes te kijken en af en toe aan ons glas te nippen. Ja, zoals ik al dacht. Maakt het leven ietsepietsje leuker.
Vanmorgen werd ik wakker met onderstaand nummer in mijn hoofd. Ik denk dat het de bedoeling is dat ik jullie er op attent maak.
Het gaat om het nummer “You say” van Lauren Daigle. Een tot een aantal maanden geleden voor mij onbekende (christelijke) zangeres, die het afgelopen jaar in de top 40 terecht kwam. Het nummer staat op het album “Look up child”. Met een prachtige stem zingt ze een kwetsbaar nummer. Ik heb zelf veel aan de tekst gehad. Ook al voel je je nog zo alleen, je bent geliefd. Als je denkt dat je je zwak voelt, Hij zorgt ervoor dat je je sterker voelt. Ik geloof.
Maar ook als je niet geloofd in God, vindt je dit nummer vast ook prachtig.
Na een tijd van droogte werden we in Drenthe getrakteerd op een korte periode met flinke buien. Uit mijn werk vielen ze me opeens op. Zomaar stonden ze er. Een groep geschubte inktzwammen. Geen tijd om er wat mee te doen. Met die gedachte ben ik er een aantal keren langs gereden. Tot ik me bedacht bewust tijd te nemen om voor mijn werk aan even te stoppen om ze te bewonderen en te fotograferen. Een fijne ervaring was dat. Het voordeel van ’s avonds vroeg op bed liggen vanwege mijn rug is dat ik meer over deze zwammen te weten kon komen.
Geschubte inktzwammen dus. Vanaf Juli – Oktober is deze zwam te vinden op pas omgewerkte akkers, weilanden, parken en wegbermen. Een jonge geschubde inktzwam kun je goed eten. Evengoed wordt er in veel landen uit de oudere exemplaren die al vervloeien een soepje bereid. Dit soepje schijnt tot voedselvergiftiging te kunnen leiden. Vroeger ving men het zwarte vocht van de rand op, enkele druppels Arabische gom erbij en je hebt bruikbare inkt.
Leuke weetjes allemaal. Toch eet ik zelf niet zomaar paddenstoelen uit de natuur. Ik ben te bang dat er een giftig exemplaar bij zit.
Weten jullie nog meer bijzonderheden over deze zwam?
Het gebruik van een adventskalender is een traditie die stamt uit de 19e eeuw. Het is een hulpmiddel om in de adventstijd in huiselijke kring toe te leven naar Kerst, een belangrijk christelijk feest. De adventskalender traditie is van oudsher in Duitsland en Oostenrijk het sterkst aanwezig.
De kalenders worden geproduceerd in verschillende vormen en maten. Ze bevatten luikjes waarvan er vanaf 1 Decemebr elke dag een wordt geopend. Meestal kan er in de vakjes chocola of een andere lekkernij worden gevonden voor kinderen. Er zijn ook kalenders die zich meer op volwassenen richten, de vakjes kunnen dan voorzien zijn van een tekst uit de bijbel, spreuken of foto’s. Alle uitvoeringen hebben gemeen dat ze de resterende dagen tot Kerstmis aftellen, meestal zijn dat er 24. In die zin heeft de adventskalender dezelfde functie als de adventskrans/kaarsen. De adventsperiode begint officieel op de 1e zondag na 30 november en eindigt op 24 december bij het avondgebed.
De laatste jaren heeft de adventskalender zich verspreid over een groot aantal christelijke landen.
Op 1 December kregen onze kinderen ook een adventskalender in de schoen. Dat is 1 van het soort met chocolaatjes. Het blijft een feestje om er elke dag zo’n chocolaatje uit te peuteren. Ik kreeg zelf vroeger ook adventskalenders, speciaal door mijn oma uit Duitsland gehaald. Ik herinner me nog heel goed dat ik op een keer een sneeuwwitje adventskalender kreeg. Er zat geen snoep in, maar allemaal kleine figuurtjes uit het sprookje. Ik vond het zo spannend elke dag en magisch. De goede dingen uit je jeugd geef je weer door aan je eigen kroost. Evengoed is een adventskalender niet leeftijdsgebonden (gelukkig). Ik kreeg er dit jaar 1 kado met stukjes marsepein erin van een lieve vriendin.
Leven & Meer 