Dag 28 Maaseik – Susteren

22 Augustus 2015

We besloten gisteravond om vroeg op te staan. 6 uur eruit. Dan waren we het warme weer een beetje voor en mijn moeder had ’s avonds nog een andere afspraak. Ja inderdaad, het is de laatste dag van onze pelgrimstocht in 2015.

Mw. Aben had een heerlijk ontbijt voor ons klaar staan. Een super-de-luxe koffiemachine stond op een sitetable. Elk kopje koffie werd vers gemalen. We schrijven nog wat in het gastenboek en gaan dan op pad. We vinden het moeilijk om de wijk weer uit te wandelen, maar Mw. Aben rijd achter ons aan met de fiets om alvast de krant te kopen. Een vroege vogel en een energiek type! Een stukje op weg naar het centrum van Maaseik horen we iemand roepen. Ook al zo’n vroege vogel. Het is de dame die met haar kleinkind ons naar de B&B heeft begeleid. Ze ging even naar de bakker. Sommige dingen zijn op een pelgrimstocht zo bijzonder. Het kan gewoon niet allemaal op toeval berusten.

Via de weg die naar de markt loopt komen we voorbij de St. Jacobskercke/Kruisherenkerk. De sobere ossenbloedrode buitenkant moet in groot contrast staan met het prachtige interieur. Echter de kerk is gesloten. Voor de kerk staat een bronzen beeld gemaakt door Roland Rens die de vier deugden van de Maaseikenaar verbeeld. Kaal, Lui, Lekker en Hovaardig (hoogmoedig.)

 

 

 

 

 

 

 

 

Op de markt zien we nog gebouwen die in de 17e eeuw gebouwd zijn. De prachtige stadsapotheek is daar 1 van.

 

 

 

 

 

 

 

We wandelen Maaseik uit via een brug over de Maas. De Maasbrug vormt de grens tussen Belgie, Maaseik en Nederland, Roosteren. Wat ons opvalt is het kunstwerk van Peter Seegers. Touwen waaraan door handen uit brons wordt getrokken symboliseren de verbondenheid van Belgisch en Nederlands Limburg.

 

 

 

 

 

 

En dan lopen we zomaar een prachtig stukje natuurgebied in, de Rug genaamd. Er lopen paarden los. Wat een prachtig gezicht. Wat is de natuur mooi zo in de vroege ochtend.

 

 

 

 

 

 

In het dorp Roosteren staat ook een St. Jacobuskerk. Dicht. 😦 We vragen iemand op straat. Een stempel lijkt ons wel wat. We krijgen een adres van een gepensioneerde priester die in de pastorie woont. Hij heeft echter geen stempel en geen sleutel van de kerk. Alles is me afgenomen, zegt hij. Jammer is dat toch dat kerken steeds meer dicht zijn en dat je als je gepensioneerd bent blijkbaar niet meer voor vol aan word gezien.

 

 

 

 

 

 

 

We lopen door naar Susteren. Toch alweer zo’n 11 kilometer gelopen volgend Jan zijn app. Daar houdt de reis voor ons op. We lopen naar het treinstation en beginnen aan de terugreis. Moe maar voldaan. Het geeft een heel prettige energie zo’n Pelgrimstocht.

Advertentie

Dag 27b Roermond – Maaseik

21 Augustus 2015

We zijn in Thorn aangekomen. Mijn moeder en ik hadden er hoge verwachtingen van. Alle huizen zouden witgekalkt zijn. En dat was ook zo. Mooi! We halen bij de Abdijkerk een stempel in onze credential. We moeten betalen om de kerk te kunnen bekijken en dat doen we niet. We gaan op zoek naar een bakkerij om nog een lekker stuk Limburgse vlaai naar binnen te werken. We lopen straks België in en dat is toch anders taart eten.

 

 

 

 

 

 

 

Daarna lopen we Thorn uit, maar helemaal aan de verkeerde kant. Niet goed opgelet. Gewoon recht zo die gaat en dat blijkt dan helemaal niet goed te zijn. Op het juiste pad komen we aan onze rechterhand het Jacobskapelletje van Thorn tegen. Een lief kapelletje. We waren in de veronderstelling dat we hier ook nog een stempel konden halen, maar die stempel ligt dus in de Abdijkerk.

 

 

 

 

 

 

 

En wie staat daar opeens achter ons. Juist Pelgrim Jan! We gaan het laatste stuk naar Maaseik samen lopen. Mijn moeder voorop. Jan in het midden en ik achteraan (slakje).

We passeren de dorpen Kessenich, Geistingen, Ophoven over verschillende wegen. Na Ophoven lopen we naar de Maasdijk. Even rusten aan de oever van de Maas. Daarna een prachtig stukje wandelen langs de Maas. Hier is de ene helft van de Maas Belgisch grondgebied en de andere helft Nederlands grondgebied. Er staan mooie houten chalets aan het water. Vooral recreatief te huur.

 

 

 

 

 

 

 

Via Aldeneik komen we uit op het marktplein van Maaseik. Mijn darmen protesteerden weer hevig onderweg dus ik ben voorzichtig met wat ik vandaag kan eten. We kiezen voor een pannenkoek bij de “pannekoekenbakker”.

Jan eet gezellig met ons mee. We zijn ontzettend blij dat we er zijn. De schoenen gaan uit. Wat een zalig gevoel om uit die warme schoen te zijn. Jan heeft nog het plan door te lopen naar Susteren zo’n 8 km verderop. Dit lijkt ons niet verstandig. Hij moet daarna ook nog met de trein weer naar huis. Hij belt even met ons adres van vrienden op de fiets in Maaseik. B&B Carpe Diem. http://www.bb-carpediem.be

Mw. Aben maakt nog een 1 persoonskamer klaar. Na 20 uur gaan we op pad richting de B&B. Dat is nog een half uurtje lopen. We kunnen het niet echt vinden. We komen een mevrouw tegen die met haar kleindochter nog een blokje om aan het fietsen is. De temperatuur is nog steeds de moeite waard. Zo’n 25 graden. De kleindochter had tegen oma gezegd. “u kunt het me toch niet aandoen om nu al op bed te gaan in dit warme weer.” Oma vond dat haar kleindochter wel gelijk had. Dat was ons geluk want ze zijn met ons op zoektocht gegaan. Ons overnachtingsadres lag in een rustige, typisch Belgische woonwijk. Wat een vriendelijke gastvrouw. Alles goed geregeld. Een fantastische douche met meerdere functies. Echt bedoeld voor de uitgeputte wandelaar. We moesten erg lachen want ze liet de kamerinvulling aan ons over. Met andere woorden bij wie sliep Jan vannacht. Ik kan je verklappen, Jan sliep mooi alleen. 🙂

 

 

 

 

 

 

 

Weltrust!