En toen was het een hele tijd stil op “wandelenenmeer“.
Heel Nederland doorgewandeld. Meer lukte gewoon niet. Hoe leuk ik het wandelen en vooral het wandelen op hele oude pelgrimspaden ook vindt. Mijn lichaam heeft me de laatste jaren verschillende grenzen gegeven. En het omgaan met die grenzen zijn nog aan de orde van de dag. Maar….. ik heb pelgrimerend door Nederland gewandeld. Het was een geweldige ervaring. đ
Zo langzamerhand begint de drang om te schrijven weer terug te komen. Want, dat kan ik nog wel.
En het genieten van kleine dingen. Dat kan ik nog wel.
En fotograferen. Dat kan ik nog wel.
En bewust leven. Dat probeer ik elke dag.
En geloven in God. Dat doe ik nog steeds.
Vandaag heb ik daarom besloten een doorstart te maken. Met een nieuwe naam, een nieuw logo en een nieuw webadres www.levenenmeer.com
Met minder wandelverhalen, maar misschien nog steeds interessant voor jou. Evengoed welkom als je blijft of als je (op)nieuw langskomt.
Een verblijf in het klooster draait letterlijk allemaal om de diensten per dag. Als je wilt verblijven in een klooster wordt er vaak affiniteit gevraagd met God. Het wordt erg op prijs gesteld als je (een aantal van) de getijdengebeden in de kerk alsook de maaltijden bijwoont. Op zich niet onredelijk vind ik, je zou anders ook gewoon naar een hotel kunnen gaan. Wat op zijn tijd ook helemaal geen slecht idee is, maar je komt naar een klooster met een bedoeling. Toch?
Die bedoeling kan variëren per persoon. In Egmond maar ook in andere kloosters proberen ze een plaats te zijn van gebed en ontmoeting, van rust en stilte, waar iedereen zich thuis mag voelen en op adem mag komen. Het gaat dus niet alleen om rust en stilte, maar vooral om de zoektocht naar jezelf en/in God.
De dagorde, varieert per klooster en is vooral afhankelijk van het feit hoe oud en hoe groot de inwonende gemeenschap is.
Onderstaande dagorde is de dagorde van de abdij in Egmond.
06.00 uur
Lezingendienst (Metten)
Â
07.30 uur
Ochtendgetijden (Lauden)
09.30 uur
Eucharistieviering
12.30 uur
Middaggetijden
17.00 uur (donderdag om 20.00 uur)
Avondgetijden (Vespers)
20.00 uur
Dagsluiting (Completen).
Over het getijdengebed en de invulling daarvan is genoeg info te vinden via Wikipedia.
In de middeleeuwen begon men met 8 diensten per dag.
Mijn favoriete diensten zijn de metten, de lauden en de completen.
Steeds werd en wordt het werk onderbroken om weer in contact te komen met God. Soms, als ik weer mijn chaotische zelf thuis ben, bekruipt me het gevoel dat in het klooster het steeds maar doorgaat op dezelfde manier. Of ik hier ben of daar, de getijden blijven net als eb en vloed steeds maar doorgaan. Heel mooi en geruststellend.
De maaltijden gebruik je (afhankelijk van welk klooster) steeds vaker gescheiden van de monniken of nonnen. In het eigen gastenhuis en vaak in stilte.
De tijd die overblijft…. kun je gebruiken om te lezen, studeren, schrijven, wandelen, bidden, yoga te beoefenen, fotograferen, rusten, denken, huilen, slapen etc….
Bijna alle kloosters in Nederland gaan uit van het Katholieke geloof. Er is op dit moment naar mijn weten 1 Protestants Klooster in Jorwert (Friesland).
De monniken (Abdij Egmond) en nonnen (Liobaklooster) in Egmond zijn Benedictijn, evenals de nonnen in Oosterhout waar ik in Januari 2017 was. Vorig jaar Juni was ik in het klooster in Huizen. Daar leven Dominicanen. Ik ben ook een keer in de Sion Abdij te Diepenveen geweest. Daar leefden de Cisterciënzer monniken. Inmiddels is het klooster gesloten en is deze orde verhuist naar Schiermonnikoog. Ook hebben we nog de orde van Trappisten en nog vele meer. Ikzelf vindt de verschillende kloosters prachtig, maar al die ordes verwarrend en soms vermoeiend. De mens maakt zoveel regels zelf of interpreteert het op een bepaalde manier.
Beetje kort door de bocht bovenstaande quote al moet ik zelf wel zeggen dat stilte, stilstaan binnen mijn geloof zeker een belangrijke rol speelt. Ik was me daar eigenlijk vanaf het begin van mijn âtot geloof komingâ al van bewust.
Ik ben niet gelovig of met het naar een kerk gaan opgevoed. Rond mijn 19e ontmoette ik mijn man. Zijn ouders waren gelovig, gereformeerd en gingen regelmatig naar de kerk. Jan was niet anders gewend. Ik daarentegen wist en begreep er helemaal niets van. Het was abracadabra voor mij. Op een gegeven moment ging ik een keer mee. Los van de vraag of God nou wel of niet bestond, wat een drukte & onrust! Gekuch, staan en zitten. Ik kon me niet voorstellen dat ik me in een kerk kon concentreren, terwijl ik toch op de goede plek was om contact met God te krijgen? Wat een vragen had ik. Over mijn zoektocht naar God gaat deze column echter niet. Ik heb uiteindelijk God toch gevonden of hij mij? đ In het kort heb ik me uiteindelijk volwassen laten dopen en tegelijkertijd met mijn man belijdenis gedaan in 1995.
Enfin stilteâŠ
Ik ben de betekenis van stilte en mijn geloof meer gaan onderzoeken toen ik op Texel woonde. Ik werd door iemand gevraagd om met een groep naar het mannenklooster van de Benedictijnen in Egmond Binnen te gaan. Ik ging voor het eerst mee in 2003. Dat weekend was een openbaring voor me. Veel stil zijn, alleen zijn, wandelen, lezen, eten in stilte, 6 diensten op een dag, rust en vrede. Ik kon horen wat ik dacht en voelde. Ik kon God beter verstaan. Sinds dat jaar ben ik regelmatig gegaan. In het begin nog met de groep, maar uiteindelijk alleen en naar verschillende kloosters. Ik ben wel eens dagen stil geweest. Met niemand hoeven praten kan heel bevrijdend zijn. Alleen zijn met je eigen en Gods gedachten.
Zoân drie jaar geleden, ik lag veel op bed met vreselijke (zenuw)pijn in de rug, heb ik naar de serie de Big Silence gekeken. Ik kwam zelf letterlijk tot stilstand en zocht opnieuw meer verdieping en stilte binnen mijn geloof. Ik kwam voor het eerst in contact met het pelgrimeren en ik keek een serie van de BBC. Er gaan vijf Britten van verschillende pluimage đ de confrontatie aan met de stilte. Ze doen dat onder leiding van de spirituele leider van de Engelse Benedictijnen, Abt Christopher Jamison. Hij wil ze de waarde laten inzien van stiltemeditatie. Kunnen zij stilte een plek geven in hun leven? Het was een heel wonderlijk proces om te zien.
Ik begrijp dat het woord meditatie bij sommige mensen kriebels opwekt. Meditatie en Mindfullness lijkt vaag en zweverig te zijn. Het is echter niets anders als beschouwen en overpeinzen. Ik heb het niet over transcendente meditatie, die tot doel heeft je geest uit je lichaam te laten treden.
Ik neem in mijn dagelijks leven regelmatig tijd om stil te zijn. Ik steek in mijn stiltehoek een kaars aan en zeg de volgende woorden:
Ik hoef niets te doen.
Ik ben in de stilte.
Ik ben bij mezelf.
Ik ben bij God.
Daarna ben ik naar behoefte een tijdje stil. De kaars aansteken betekent voor mij dat ik letterlijk aangeef aandacht te hebben voor dit moment met mijzelf en God.
Af en toe heb ik de behoefte om even afstand te nemen van alle dagelijkse beslommeringen, mijn geloof te verdiepen en helemaal in de stilte te zijn. Dat gaat vandaag gebeuren. Ik ga een paar dagen naar het klooster in Egmond Binnen.
Ik bid u/jij de stilte toe! In de stilte komt ons onrustige hart tot rust.
(bron van inspiratie o.a. het boekje Koester je hart van Mirjam van der Vegt.)
Ik beschreef in een vorig blog al dat ik wat meer naar binnen probeer te gaan bij mezelf in deze periode. In de winterperiode helpen yogalessen me daar ook bij. Vanmorgen ben ik eerst naar yoga geweest en daarna naar Sandra mijn shiatsu masseur. De stilte en rust hebben me goed gedaan.
Yoga beoefen ik nu al een aantal jaren actief in de winter. Er word naast allerlei lichamelijke oefeningen ook veel met de ademhaling gedaan en aan het einde van de les, meditatie/ontspanning. Vandaag “keken” we bij onszelf naar de rechter en linker kant. Rechts is verstandelijk en extravert. Links is gevoelig, emotioneel en introvert. Hoe is bijvoorbeeld je houding als je staat. Ben je in balans? Interessant. Ik heb het idee dat mijn verstandelijke kant overheerst op dit moment met al die regeldingen voor Sinterklaas en volgende week de verjaardag en kinderfeestjes van de tweeling. Maar ik heb aan mijn gevoelige, innerlijke kant gewerkt vandaag.  đ
Shiatsu ben ik gaan doen toen mijn rug/bekkenklachten begonnen en ik heb er veel baat bij. Ook de ontspanningsmassage aan het eind doet me heel goed. Shiatsu (shi = vinger, atsu = druk) is een manier van lichaamstherapie of massage.
Leven & Meer 