Op Zondag 30 oktober heb ik meegedaan in het koor van een Taizé viering. Een kort “project”, 3 keer oefenen en dan de viering. Mijn stem (sopraan) heeft een tijdje in de ruststand gestaan. Ik zong vroeger veel meer als nu. Doordat ik dit jaar wat ben gaan snoeien in mijn leven kwam er zomaar wat plek voor iets anders.
Op mijn verlanglijst staat om nog een periode naar Taizé gaan.
Kenmerkend voor de gemeenschap in Taizé zijn de liederen die in de gebedsvieringen gebruikt worden. Het zijn korte liederen die gewoonlijk vele malen achter elkaar gezongen worden. De gedachte hierachter is, dat het lied als een gebed in je onderbewustzijn een plaats vindt, en zo de hele dag kan dienen als meditatief, stil verlangen naar God. Vaak zijn de liederen een of twee regels lang, vierstemmig of canon en worden ze begeleid door gitaar of orgel met eventueel enkele solo-instrumenten.
Onderstaand nummer raakte me. We hebben het in het Spaans gezongen en het past goed bij het lopen van de Camino (naar Spanje) en de wereld die wel in vuur en vlam lijkt te staan.
Nada te turbe, nada te espante
Quien a Dios tiene nada le falta
Nada te turbe, nada te espante
solo Dios basta
Geen zorgen, geen angst
Wie God kent mist niets
Geen zorgen, geen angst
Alleen God, dat is alles