Dag 27b Roermond – Maaseik

21 Augustus 2015

We zijn in Thorn aangekomen. Mijn moeder en ik hadden er hoge verwachtingen van. Alle huizen zouden witgekalkt zijn. En dat was ook zo. Mooi! We halen bij de Abdijkerk een stempel in onze credential. We moeten betalen om de kerk te kunnen bekijken en dat doen we niet. We gaan op zoek naar een bakkerij om nog een lekker stuk Limburgse vlaai naar binnen te werken. We lopen straks België in en dat is toch anders taart eten.

 

 

 

 

 

 

 

Daarna lopen we Thorn uit, maar helemaal aan de verkeerde kant. Niet goed opgelet. Gewoon recht zo die gaat en dat blijkt dan helemaal niet goed te zijn. Op het juiste pad komen we aan onze rechterhand het Jacobskapelletje van Thorn tegen. Een lief kapelletje. We waren in de veronderstelling dat we hier ook nog een stempel konden halen, maar die stempel ligt dus in de Abdijkerk.

 

 

 

 

 

 

 

En wie staat daar opeens achter ons. Juist Pelgrim Jan! We gaan het laatste stuk naar Maaseik samen lopen. Mijn moeder voorop. Jan in het midden en ik achteraan (slakje).

We passeren de dorpen Kessenich, Geistingen, Ophoven over verschillende wegen. Na Ophoven lopen we naar de Maasdijk. Even rusten aan de oever van de Maas. Daarna een prachtig stukje wandelen langs de Maas. Hier is de ene helft van de Maas Belgisch grondgebied en de andere helft Nederlands grondgebied. Er staan mooie houten chalets aan het water. Vooral recreatief te huur.

 

 

 

 

 

 

 

Via Aldeneik komen we uit op het marktplein van Maaseik. Mijn darmen protesteerden weer hevig onderweg dus ik ben voorzichtig met wat ik vandaag kan eten. We kiezen voor een pannenkoek bij de “pannekoekenbakker”.

Jan eet gezellig met ons mee. We zijn ontzettend blij dat we er zijn. De schoenen gaan uit. Wat een zalig gevoel om uit die warme schoen te zijn. Jan heeft nog het plan door te lopen naar Susteren zo’n 8 km verderop. Dit lijkt ons niet verstandig. Hij moet daarna ook nog met de trein weer naar huis. Hij belt even met ons adres van vrienden op de fiets in Maaseik. B&B Carpe Diem. http://www.bb-carpediem.be

Mw. Aben maakt nog een 1 persoonskamer klaar. Na 20 uur gaan we op pad richting de B&B. Dat is nog een half uurtje lopen. We kunnen het niet echt vinden. We komen een mevrouw tegen die met haar kleindochter nog een blokje om aan het fietsen is. De temperatuur is nog steeds de moeite waard. Zo’n 25 graden. De kleindochter had tegen oma gezegd. “u kunt het me toch niet aandoen om nu al op bed te gaan in dit warme weer.” Oma vond dat haar kleindochter wel gelijk had. Dat was ons geluk want ze zijn met ons op zoektocht gegaan. Ons overnachtingsadres lag in een rustige, typisch Belgische woonwijk. Wat een vriendelijke gastvrouw. Alles goed geregeld. Een fantastische douche met meerdere functies. Echt bedoeld voor de uitgeputte wandelaar. We moesten erg lachen want ze liet de kamerinvulling aan ons over. Met andere woorden bij wie sliep Jan vannacht. Ik kan je verklappen, Jan sliep mooi alleen. 🙂

 

 

 

 

 

 

 

Weltrust!

Advertentie

Dag 27a Roermond – Maaseik

21 Augustus 2015

Na goed geslapen te hebben en een gezellig ontbijt samen met onze gastvrouw en gastheer werden we met de auto afgezet op een plein voor het theaterhotel “de Orangerie” in Roermond. We hadden toen nog niet door dat hier (vroeger) een stempel kon worden gehaald als de St. christoffelkathedraal dicht was. Vol goede moed liepen we naar de Munsterkerk. Er was een dienst aan de gang. We konden niet naar binnen. Jammer. Geen stempel dus. Ik herinner me het prieel vlakbij de kerk nog goed. Nu helemaal met geraniums versierd. In November 2014 met lichtjes versierd.

 

 

 

 

 

 

 

Op naar de St. Christoffelkathedraal. Wat jammer. Deze prachtige kerk is pas om 14 uur open voor publiek. Daar hadden we niet op gerekend. Geen stempel in Roermond. Teleurstellend vond ik tijdens mijn voorbereidingen van deze week ook dat de refugio onder de kerk op last van de brandweer was gesloten. We hebben nog bij het VVV een stempel proberen te bemachtigen en later nog bij de Orangerie. Daar bleek de stempel te zijn weggehaald, maar een ander alternatief was er nog niet op bedacht. Een beetje flauw (het kost je toch weer een uur) liepen we de voorstad Sint Jacob in. Het weer was heerlijk. Langs het witte kerkje en langs het beeld van St. Jacobus. Ik ga even op een bankje zitten om mijn wandelschoenen aan te doen i.p.v. de Birkenstocks. Mam is geheimzinnig en stil in de weer met haar fotocamera. Ze maakt een prachtige foto van 2 zwarte zwanen en een loerende poes.

 

 

 

 

 

 

 

We lopen richting Ool. Vlakbij waar we vannacht geslapen hebben. Daar nemen we het pontje van Ool. Via Marina Oolderhuuske lopen we om 3 plassen heen. Het is al heel warm. We proberen in de schaduw te lopen. Opeens gaat mijn mobiel. Pelgrim Jan! He? Hoe kom je aan mijn nummer? Waar ben jij nu? Jan bleek een uurtje te vroeg bij het pontje te zijn aangekomen. Hij besloot daarom de alternatieve route (5 km. langer) te lopen. Dat bleek achteraf niet zo’n goede keuze. Bepaalde stukken van die route waren niet goed aangegeven en moeilijk te lopen.

Hij had mijn nummer gekregen van onze gastheer in Ool/Herten. Hij was buiten bezig met de caravan en zag Jan lopen. Wij hadden verteld dat we een pelgrim hadden ontmoet, met een grote rugzak en dat we hem kwijt waren geraakt. Een klein wereldje is het soms. We konden in elk geval contact houden.

Via de sluis van Osen kwamen we weer op de originele route terecht. Een pauze. Echter nergens een bankje in de schaduw. We zagen een hoekhuis te koop en leeg staan en daar zijn we in de tuin gaan zitten op twee stoeltjes die er nog stonden. Jacobus was ons gunstig gezind.

We schampen het dorpje Heel en Pol. Grappige namen…. We raken daar verdwaald in een woonwijk. Terug gelopen en zo komen we weer op het goed pad terecht. In Wessum bekijken we met aandacht de kerk en de beelden die erom heen staan. We kunnen niet in de kerk. Geen stempel te verkrijgen. De Sint Medarduskerk in het Nederlands-Limburgse dorp Wessem is een Rooms-katholieke kerk, oorspronkelijk gebouwd omstreeks het jaar 946. Er staat een prachtig beeld in een plantsoen tegenover de Sint Medarduskerk. Het Heilig Hartbeeld genaamd. Het natuurstenen beeld toont een staande Christusfiguur gekleed in gedrapeerd gewaad. Hij houdt zijn beide armen wijd gespreid. Op zijn borst is het Heilig Hart zichtbaar. Het beeld staat op een van keien gemetselde sokkel.

 

 

 

 

 

 

 

Eindelijk komen we in Thorn aan. Vanwege de witgekalkte huizen wordt Thorn ook wel het “witte stadje” genoemd.

Maar daarover later meer. 🙂