31 Augustus 2016
Na een zweterig nachtje worden we wakker van gerommel op de gang. Aankleden en ontbijten in stilte met prachtige klassieke muziek op de achtergrond. Tijdens mijn kloosterbezoeken valt het me ook altijd op hoeveel een mens tegen een ander mens kan zeggen zonder daadwerkelijk te praten. Na het betalen van de nacht (31,00 euro per persoon) en een stempel gaan we op weg. Voor mij een “dikke” wandeling voor de boeg. 25 kilometer. Alhoewel dat voor mijn moeder en andere lange afstandswandelaars misschien een peulenschil is en voor andere mensen die dit lezen onmogelijk is. Gezondheid hebben we echter niet in de hand. Ik doe het ermee.
We wandelen richting Munstergeleen. Daar komen we onverwachts een hele bijzondere kapel tegen in een schuur. De zalig verklaarde pater Karel Houben werd geboren in de karakteristieke boerderij ernaast. We zitten hier een tijd rustig en laten de stilte en de brandende kaarsjes op ons inwerken. Wat mij opvalt is de verzameling grote rozenkransen aan de muur.
We lopen om Geleen heen met in de verte de steenfabriek te zien en dan lopen we een gebied in met bos. Wat opvalt zijn de holle wegen. Ze zijn ontstaan door het samengaan van menselijke invloeden en natuurlijke erosie. De uitgesleten geulen doen dienst als wegen. Heerlijk koel hier, maar wel heuvelopwaarts en dat gaat in de benen zitten.
In Sweikhuizen lopen we naar de St. Dionysiuskerk. Dicht. Het blijkt een bedevaartbestemming te zijn voor blinden en mensen die aan een oogziekte lijden.
Bij Spaubeek kiezen we ervoor om een stukje van de Jacobsweg af te gaan richting de Annakapel. Aan het straatje ernaartoe liggen een paar huizen. Mijn moeder ziet een opgezette vos op een vensterbank staan. Ze wil hem op de foto zetten, maar voordat ze heeft kunnen afdrukken staat de eigenaresse achter ons, en ze is niet blij. Ze vind het onbeleefd van ons. “Loeren” in andermans huis. Bij de Anna kapel komen we even bij van de negatieve energie en in de schaduw is het hier heerlijk lunchen.
Het lijkt steeds warmer te worden. Buiten Groot Genhout gaan we liggen onder een boom vlakbij een boerderij. De koeien zijn nieuwsgierig. Schoenen uit, sokken uit, broek uit. Ik ga even dommelen en mam doet een sudoku. Dan langs Schimmert met zijn watertoren en Klein Haasdal met zijn wijngaarden. We lopen hier echt door het Limburgse landschap en we voelen ons gelukkig. Tot ik erachter kwam dat we helemaal verkeerd zijn gelopen. Hoe weet ik niet, maar Valkenburg ligt voor ons. Ik zie de Wilhelminatoren.
We lopen heel wat kilometers extra op een dagtocht die voor mij al aan de max zat. Dat heet echter pelgrimeren en afzien.
Een hoop vergeet je ook weer als je met een bitter lemon op een terras achter een heerlijk bord pasta zit. We hebben in Meerssen geluk met de basiliek. Hij is nog open en we krijgen er zelfs een stempel van een nogal gehaast ogende priester.
We slapen in een onbemande hotelkamer zonder ontbijt. Veel te luxe voor een pelgrimstocht. Heerlijk bed, geweldige douche.70 euro voor 2 personen, maar niks anders in de buurt, dus we doen het ermee. 🙂
Leven & Meer 