Leven & Meer

Over voortbewegen per benenwagen, camper of fiets, pelgrimeren, dankbaarheid, geloof, stilte en bewust genieten van kleine dingen.


2 reacties

Zeeland

Wat vliegt zo’n weekje weer voorbij. Zeeland, niet echt een provincie waar we regelmatig komen. Vanuit Drenthe ligt het wat minder gunstig. Je bent toch al snel 4 uur onderweg. De oudste was een keer als kleintje mee geweest naar Port Zelande van Center Parcs. De tweeling helemaal niet. Dus we hebben ons met elkaar verdiept in “het Zeeuwse”. Zoals gewoonlijk vragen we wat de kinderen wilden doen. Onze jongste vroeg gelijk of we ook langs Rotterdam kwamen. Feyenoord! Feyenoord! Hij was nog nooit bij het stadion in de buurt geweest. Op de foto in allerlei houdingen voor “de Kuip”. Zo’n klein mannetje voor zo’n groot gebouw was vertederend om te zien.

Alledrie de kinderen wilden wel heeeeel graag naar Center Parcs. Nou hebben ze in Zeeland als enige een camping op het park, inclusief zwemkaarten voor het magische zwemparadijs en market dome. Dus een paar nachtjes daar en verder hoe het zo uitkwam.

PhotoGrid_1445947401989

PhotoGrid_1445947574727

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We hebben Zeeuwse bolussen gegeten, met en zonder roomvulling. Roomboter babbelaars en Zeeuwse knopen drop. We hebben lekkerbekken, porties kibbeling en Zeeuwse mosselen soldaat gemaakt.

We hebben voorbeelden van klederdracht gezien, ons verdiept in de Zeeuwse knoop. Een stadswandeling gemaakt door Zierikzee. Slapen onder het licht van de vuurtoren in Ouddorp, een ringdorp bestudeerd (Dreischor), het pittoreske vissersdorp Veere bezocht en we zijn naar het watersnoodmuseum in Ouwerkerk en over de Oosterscheldekering geweest.

Het watersnoodmuseum was indrukwekkend voor ons allemaal. Heel erg de moeite waard. Bij mij was de kennis over de ramp behoorlijk weggezakt. Hoe kon het nou eigenlijk dat het op die nacht zo vreselijk misging. Wat een gevecht tegen het water! En nog wordt er gestreden. Je kon ook zien welke plekken in Nederland onder water lopen als zoiets weer gebeurd. Wij zitten op de Hondsrug hoog en droog, maar onze opa en oma in de provincie Groningen krijgen dan wel natte voeten (als het dan alleen daarbij blijft tenminste.)

En nu weer thuis. Wassen gedraaid, opgeruimd en de week is weer begonnen. Een drukke week voor de boeg. Heerlijk dat we even als gezin hebben kunnen opladen.

Advertentie